In de herinnering ligt het geheim van de verlossing.
Abraham Rood
Oud Beijerland 28 November 1894 – Auschwitz 30 September 1942
Ik ben zo terug …
Die hele dag liep hij als uitverkoren, doodverloren.
En ‘s nachts heeft hij misschien zijn vrouw nog eenmaal aangeraakt.
Bij ochtendgloren voor het laatst als paar ontwaakt
en in de slagerswoning is sindsdien niets meer te horen.
Zij die de Jodenspot en hoon verdroegen
op ‘t Christelijke eiland, in die barre tijd,
en toen door Duitse hand de weg insloegen
die tot hun aller einde heeft geleid.
Ze raakten in dat ochtenduur hun hele leven kwijt.
De dijk stond vol, een ieder was gekomen.
‘t Gezin van Bram verloor de toekomst en de dromen.
Gedoofde Davidsterren in het mysterie van de tijd.
In de wagon verstomde zacht de stem van slager Rood.
Direkt na aankomst in het kamp vernietigend vergast.
Oud-Beijerlandse sleutelbos in een museumkast.
Ik ben zo terug… Nu is het stil, geen mens die redding bood.
En in die Mei-minuten van vandaag
voel ik verloren Jiddisjkeit, gemis.
Ik terg mezelf met steeds dezelfde vraag.
Een vraag waarop, in eeuwigheid, geen antwoord is.
Rick Jan Hitzerd©
