Januari is vervlogen
Met het voorjaar op de hielen,
moddert februari maar wat aan.
Voor de sneeuwvlokjes die vielen,
zie ik plukjes sneeuwklokjes staan.
Een zilverreiger stapt heel charmant
door de plassen op het land.
Grijze luchten, zonnestralen,
kijk daar meneer, mevrouw fazant.
en een bundel vol verhalen,
zomaar te lezen in de krant.
Dat de wereld toch zo groots mag wezen,
doet mij voor mijn kleinheid vrezen.
Ze boxen ook al flink die hazen.
Voor hen mag de wereld razen,
gedoe boeit ze voor geen kant,
zij springen als altijd door ons polderland.
© Sabine Alders-du Bosc
18 februari 2024