Ik geef je een vers, een knisperend vers Nieuwjaar voor jouzelf en niet in het minst met elkaar Het nieuwe is er, een harde lijn getrokken althans op papier, want wat oud was aan zeer en van waarde is nog altijd hier De liefde neem je mee, net als het verdriet dat slijt in zijn [...]
Read More

Gedichten trokken in een stoet voorbij en echoën hun allerlaatste licht ze toverden een lach op uw gezicht en soms zei iemand, dit is niks voor mij maar zwart of wit, hoe het ook zij U keek mij in de geest, we liepen samen op ik trachtte u met woorden aan te raken gedachten in [...]
Read More

Oma’s sterven niet Verglijden noodgedwongen wel uit je bestaan Waardoor het voelt dat je alleen moet gaan in eenzaam missen en verdriet op weg naar Eeuwigheid, hier ver vandaan Oma’s sterven niet Je ruikt ze in de geur van chocola En hoort ze in de melodie van ‘t Psalmenlied De vers geklopte slagroom op de [...]
Read More

Als aardewerk gebroken polderland Heb ik in jouw gruzelementen, verborgen Eenmaal uit handen gevallen, bleek liefde te jong voor een zomer Een draaiwind drukte neus en lippen De tarwe-akker zucht lege weken van wittebrood Geoogste vrees van wie men was en wie men werd Nieuw te zaaien rust op een getijdenstoppel In wimperhaartjes op vaarwelpapier [...]
Read More

Gezaaid onder leigrijze kerkzerken Familiewapens met Franse slagen afgehakt Weerspiegeling in even staan op schouders van het voorgeslacht Oude wortels Het Godshuis, oudtijds anker in thans verpopte kern Windstille ezelsoren aan hoeken der Psalmen Davids Mijn vluchtroute, bestemming polderlicht Tranen uit een bijkans toegetrokken hemel Het hoofd slechts bij de weg en bij het stuur [...]
Read More

In Amsterdam, nabij de Westergasfabriek Zag ik mijn lief voor ‘t eerst, zij gaf mij een klein doosje Gefabriceerd uit blik, het staat hier nu een poosje Het is al oud, zeg maar gerust antiek Naar wat er in gezeten heeft, kan ik alleen maar gissen Ik vul het zelf met lieve woorden die ze [...]
Read More

De Meiwind fluistert door het hart van Strien Zingt zachtjes over hen die niet meer zijn Van Coevorden, Kleinkramer, Zwarenstein. Slechts struikelstenen zijn er nog te zien Waar eens de sjabbeskaarsen zijn ontstoken Gevlochten challebrood op tafel lag De zegenspreuk weerklonk in diep ontzag Ligt nu een Davidster, de punt gebroken De mens leert niets [...]
Read More