Posted on by wrote in Gedicht van de maand.

vind je die
in tijd
die tussen jaargetijden
doorsijpelt
waarin men elkaar
bemerkt en verstaat
zonder woorden

ligt het in zware klei
lichaamseigen door osmose
het hart wat vetter zwart
beter bestand

is het te horen
in ruisen
van graan
riet langs kreken
vloeiend bewegen
op het zuchten
van zomerbriesjes

of zit het verstopt
ergens in verhalen
tussen neus en lippen
en laat het zich
gewoonweg
niet vangen

Ingrid van den Oord ©

Comments are closed.