Posted on by wrote in Gedicht van de maand.

ronkende binnenvaartschepen
trillen sloten los
openen deuren naar mijn jeugd
met armen over elkaar gewrongen
vind ik mijzelf aan oevers
van de Oude Maas

ik woon met mijn lief
aan een rand van het Hoeksche land
in een bocht van het Spui
Piershil

dorpsgeschiedenis leert me
over kerk en hof en dijken en twisten
en Willem Tichelaar
de barbier
gooide een lont in het kruitvat
vol Oranje- en staatsgezinden

zijn geweten
torst het gruwelijk vermoorden
van gebroeders De Witt
tot op het armoedigste laatst
zijn wraak het lot der Nederlanden

mijn verleden ligt
kilometers stroomopwaarts
in de Bommelerwaard
gelijk de Hoeksche Waard
een riviereneiland

in een dorp met kerk en
kasteel en dijken en twisten
aan een bocht
van de Maas

waar binnenvaartschepen
rivierwater laten resoneren
als smeedden zij ijzeren sloten
voor later

Ingrid van den Oord ©

Comments are closed.