Nieuwsarchief

Gedichten trokken in een stoet voorbij en echoën hun allerlaatste licht ze toverden een lach op uw gezicht en soms zei iemand, dit is niks voor mij maar zwart of wit, hoe het ook zij U keek mij in de geest, we liepen samen op ik trachtte u met woorden aan te raken gedachten in [...]

Oma’s sterven niet Verglijden noodgedwongen wel uit je bestaan Waardoor het voelt dat je alleen moet gaan in eenzaam missen en verdriet op weg naar Eeuwigheid, hier ver vandaan Oma’s sterven niet Je ruikt ze in de geur van chocola En hoort ze in de melodie van ‘t Psalmenlied De vers geklopte slagroom op de [...]

Hun wiekenkruis als vierkant in het rond “De Hoop” en zijn geroemde eilandbroer Ze wuiven naar elkaar in grand amour Vanuit Maasdam naar Sint Antonie poldergrond In plicht vermalen ze al eeuwenlang het leed Versneden luchten, wolken, dulden vogels op hun roeden Door wentelende tijden en ze konden slechts vermoeden Hoe molenaar tot molenaar in [...]

De zon ging onder in een ongekende rouw Waar woorden enkel tranen zijn en vreugde werd vermoord door diepe pijn daar greep de dood met onverbiddelijke klauw De polder laat haar zachte requiem vrij En vragen zonder antwoord wellen op Het ongeboren kind sterft in de knop De ouders volgen in de dood, langszij De [...]

Gezaaid onder leigrijze kerkzerken Familiewapens met Franse slagen afgehakt Weerspiegeling in even staan op schouders van het voorgeslacht Oude wortels Het Godshuis, oudtijds anker in thans verpopte kern Windstille ezelsoren aan hoeken der Psalmen Davids Mijn vluchtroute, bestemming polderlicht Tranen uit een bijkans toegetrokken hemel Het hoofd slechts bij de weg en bij het stuur [...]

In Amsterdam, nabij de Westergasfabriek Zag ik mijn lief voor ‘t eerst, zij gaf mij een klein doosje Gefabriceerd uit blik, het staat hier nu een poosje Het is al oud, zeg maar gerust antiek Naar wat er in gezeten heeft, kan ik alleen maar gissen Ik vul het zelf met lieve woorden die ze [...]

De Meiwind fluistert door het hart van Strien Zingt zachtjes over hen die niet meer zijn Van Coevorden, Kleinkramer, Zwarenstein. Slechts struikelstenen zijn er nog te zien Waar eens de sjabbeskaarsen zijn ontstoken Gevlochten challebrood op tafel lag De zegenspreuk weerklonk in diep ontzag Ligt nu een Davidster, de punt gebroken De mens leert niets [...]

Twee oude beuken hebben hen zien gaan De zondaar, zwarte kousen, hoge hoed Lucht op en treur niet, met een blij gemoed De leeuw van Juda, Goede-vrijdag haan De weduwnaar die zoveel moest doorstaan De rollen King, oranje hoestbonbon Verveeld de latjes tellen van het kerkplafond Een jongen, dankend voor zijn vaste baan En wie [...]

Zo aan het eind van ‘t overleven Hij had de dagen volgeteld en niet meer langer uitgesteld was het een kwestie van vergeven die hem te na kwam, had gekweld, bij wie hij zeer had overdreven, in wie hij was teleurgesteld, die hem een leven lang bekneld of aangelijnd had opgedreven, zijn passie tergend afgepeld. [...]