AUGUSTUS

Als aardewerk gebroken polderland
Heb ik in jouw gruzelementen, verborgen
Eenmaal uit handen gevallen, bleek liefde
te jong voor een zomer

Een draaiwind drukte neus en lippen
De tarwe-akker zucht lege weken van wittebrood
Geoogste vrees van wie men was
en wie men werd

Nieuw te zaaien rust op een getijdenstoppel
In wimperhaartjes op vaarwelpapier
Het tussenspel van luwte en behouden begeerte
Ruimte voor de verte