Author

De Meiwind fluistert door het hart van Strien Zingt zachtjes over hen die niet meer zijn Van Coevorden, Kleinkramer, Zwarenstein. Slechts struikelstenen zijn er nog te zien Waar eens de sjabbeskaarsen zijn ontstoken Gevlochten challebrood op tafel lag De zegenspreuk weerklonk in diep ontzag Ligt nu een Davidster, de punt gebroken De mens leert niets [...]

Twee oude beuken hebben hen zien gaan De zondaar, zwarte kousen, hoge hoed Lucht op en treur niet, met een blij gemoed De leeuw van Juda, Goede-vrijdag haan De weduwnaar die zoveel moest doorstaan De rollen King, oranje hoestbonbon Verveeld de latjes tellen van het kerkplafond Een jongen, dankend voor zijn vaste baan En wie [...]

Zo aan het eind van ‘t overleven Hij had de dagen volgeteld en niet meer langer uitgesteld was het een kwestie van vergeven die hem te na kwam, had gekweld, bij wie hij zeer had overdreven, in wie hij was teleurgesteld, die hem een leven lang bekneld of aangelijnd had opgedreven, zijn passie tergend afgepeld. [...]

In het vijandig duister van die Februari nacht Staan wind en water ieder naar het leven En radeloos en angstig en met beven wordt er gebeden, luid en zacht Met eb is het nog vloed, het erge moet nog komen De opmaat naar een ramp, de wisseling van getij De dijken weggevaagd, de zee in [...]

Waggelend achter zware Jacobs-shag Struinen, plastic tas Veren, losgeraakte dobbers tussen keikieren Koeienvlaai ontwijkend, rubberlaarsjes Wortels, van wieg tot karaf Terugweg langs café de Ton Jij “weet-ik-wat” Ik het zwarte smoelwerk, trekdrop Rode vingers, paprika-chips Veel te laat, achter op de fiets Grijp met mijn knuistjes jouw lederen jas Weet wat komen gaat Nu kom [...]

‘k lag gisternacht voor pampus met de hond Haar warme lijf gestreken langs het mijn Een kameraad die vrindschap nimmer schond Hoe anders kan dat bij de mensen zijn Als daden haaks staan op de woorden uit de mond De tweezaamheid van mens en dier in onvoorwaardelijke trouw is voor ons twee toch de manier [...]

Door elke liefde die je had Al is ze zo ver weggeëbd dat je slechts vaag memoires hebt aan kusjes op het achterpad Werd onervaren, schande-wijs De vallen waar je in bleef trappen veel valt er ook niet aan te snappen die wissels op je levensreis Het liefdesvuur is levenslicht om dat niet uit te [...]

Hij zat hier in zijn tienertijd, een doodsangst uit te staan Met een bezwete rug, de schrik, een fout te zullen maken Een schietgebed, het Amen aan te raken En tussendoor de stress van partituren om te slaan In speelroutine door de jaren greep het hem nog aan Als twee verliefden in de kerk oprecht [...]

Nacht waarin je na uitzwaaien de keuken binnenloopt en bij het zien van de ravage toegeeft aan een laatste borrel in de tuin Het gezicht strakgespannen van zon, vuurkorf en withete liefde De dag stukgeslagen in een hoofdpijn van vliegveldwiskey Schroeiend haar op herenkuit De koersfiets gevallen tegen de schuur Het vreemd voldane gevoel van [...]